A Fistful of Denars

Се ближи крајот на уште една календарска, економска, фискална, или каква сакате, година. И, по редослед на нештата, сите пополека не` зафаќа празнично расположение, и како и лани, доста е од сериозни економски четива. Декември е месец за сумирање на сработеното и размислување што да промениме во новата година за да живееме подобро. Овомесечнава колумна ќе направи преглед на настаните и лицата кои ја обележаа годината која пополека изминува. На глобално ниво, годината ја започнавме со веста дека кралицата Елизабета II го одбележува својот дијамантски јубилеј, односно 60 години од моментот на стапување на престолот на Обединетото Кралство, Канада, Австралија и Нов Зеланд (со тоа станувајќи и шеф на Комонвелтот). По тој повод се одржаа прослави низ сите овие земји. Подоцна низ Лондон се одржаа и редица настани со концерти, поморска парада долж Темза и слично. Овој момент ми остави впечаток како манифестација на грандизоноста и величенственоста на Обединетото Кралство, кое до пред с

Навистина насловот потсетува на ајкула, но таа прикаска сега ќе ја напуштам. Сигурно се прашувате зошто. Па, како да не ја напуштам кога во меѓувреме се појави еден нов специмен, редок на нашите простори, којшто сака да вработи уште поретки, од себе, видови. И, така, додека да му светне на некој друг, ми светна мене – се пријавив на фамозниот „ај кју“ оглас. Си ја имам јас таа Менса тапија од поодамна и не сум знаел дека имам толкав адут в рака. И, така, сега ќе видам дали тие огласените комплексни анализи се всушност доволно комплексни за мојата интелигенција. Всушност, ова е светол ден за овие луѓе во 99-тиот перцентил на скалата на интелигенцијата. Досега, тие (интелигентните) знаеја дека важна е една друга тапија, а не таа од Менса. Тие забележуваа дека работите може да функционираат поинаку и подобро, но не можеа ништо да сторат бидејќи мнозинството тоа не го разбира и работи онака како што разбира – неефикасно. И, тоа нив ги прогонува цел живот, до таа мера што тие се присил